សហគមន៍សាសនាបាហៃប្រចាំកម្ពុជា

 

រក្សាសិទ្ធគ្រប់យ៉ាង ដោយសហគមន៍សាសនាបាហៃប្រចាំកម្ពុជា

យុវវ័យជំទង់ ក្នុងចំណោមអត្ថបទដែលបានសិក្សាកំទ្បុងពេលសន្និសីទវយុវវ័យដែលបានប្រារព្ធធ្វើជុំវិញពិភពលោកក្នុង ឆ្នាំ២០១៣ និងកាជួបជុំជាច្រើនបន្តបន្ទាប់ដែលទាក់ទងនឹងការពង្រីកអំណាចនិងសមត្ថភាពដែលយុវវ័យជំទង់ មាន។ អត្ថបទខាងក្រោមនេះត្រូវបានដកស្រង់ពីឯកសារដែលត្រូវបានសិក្សាដោយអ្នកចំនូលរួមសន្និសីទទៅលើ ប្រធានបទទាំងនេះ។ ស្ថិតនៅអាយុវចន្លោះ១២ទៅ១៥ឆ្នាំហើយការបង្ហាញការផ្លាស់ប្ដូរពីរកុមារភាពទៅយុវជន បទ ពិសោធន៍យុវវ័យជំទង់បានបង្ហាញនូវការប្រែប្រូលយ៉ាងរហ័សនៃអារម្មណ៍ សតិបញ្ញានិងរាងកាយពល្លានុភាពនៃ ស្មារតីរបស់ពួកគេរីកលូតលាស់។ កម្រិតនៃការយល់ដឹងថ្មីបង្ហាញក្នុងពួកគេបង្កើននូវចំណាប់អារម្មណ៍ក្នុងសំណួរ ទាំងទ្បាយហើយនិងសមត្ថភាពព្រមទាំងទេពកោសល្យរបស់ពួកគេ។ អង្គពិសិដ្ឋអាប់ឌុលបាហាថ្លែងថា ”សមត្ថភាព នៃការអង្កេតរបស់ពួកគេត្រូវបានពង្រីកនិងត្រូវបានស៊ីជម្រៅ”ហើយសមត្ថភាពបញ្ញារបស់ពួកគេ ”ត្រូវបានគេហ្វឹក ហាត់ហើយត្រូវបានគេដាស់ឱ្យភ្ញាក់ទ្បើង”។ក្នុងអំទ្បុងពេលបីឆ្នាំដ៏ខ្លីនិងដ៏សំខាន់នេះយោបល់ជាច្រើនអំពីបុគ្គលភាព និងសង្គមដែលអាចមានទ្រង់ទ្រាយដ៏ប្រសើរនៃផ្នែកផ្សេងៗនៃជីវិតរបស់ពួកគេត្រូវបានគេបង្កើតទ្បើង។ ទោះបីជា យ៉ាងណាក៏ដោយសេចក្ដីរីករាយយ៉ាងខ្លាំងនៃថាមពលទាំងនេះជាញឹកញាប់ត្រូវបានរួមបញ្ចូលគ្នាដោយអារម្មណ៍នៃភាពព្រួយបារម្ភភាពមិនស្រណុកសុខស្រួលហើយសង្ស័យថាអាចបង្កើតភាពផ្ធុយគ្នានៅក្នុងអាកប្បកិរិយា។ សមត្ថភាពថ្មីផ្ទាល់របស់ពួកគេឆ្ពោះទៅកាន់ការបម្រើ ដោយមិនគិតផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនចំពោះមនុស្សជាតិ ដូចច្នេះ គឺត្រូវបានគេត្រូវការនៅអាយុវវ័យនេះ។វាត្រូវការពួកគេទទួលយកប្រភេទអប់រំនិងការបង្ហាត់បង្រៀនត្រឹមត្រូវ បើមិនដូចច្នេះទេ“លក្ខណៈគុណសម្បត្ដិរបស់ពួកគេនឹងត្រូវបានគេពន្លត់នៅក្នុងបរិយាកាសរបស់អាត្មាដ៏កខ្វក់”។ទស្សនៈខ្លះៗនៃយុវវ័យជំទង់មិនបោះបង់ចោលពេលវេលានៃជីវិតនេះស្ថិតនៅក្នុងពន្លឺវិជ្ជមាន។ជាតួយ៉ាងមាន ទស្សនៈសាមញ្ញជាច្រើនសំដៅទៅលើអាយុវ័យនេះ គឺពោរពេញដោយភាពច្របូកច្របល់និងពោរពេញដោយវិបត្តិ។គំនិតបែបនេះបង្ហាញលក្ខខណ្ឌជាច្រើនដែលមិនគប្បីប្រាថ្នាដល់គម្រូអាកប្បកិរិយាបែបនេះត្រូវបានរាលដាលនោះទេ។ ការយល់ដឹងដ៏ត្រឹមត្រូវនៃអាយុវ័យនេះគឺថាមនុស្សវ័យក្មេងដែលមិនគិតពីផលប្រយោជន៍ខ្លួនប្រកបដោយ “កម្លាំងយុត្ដិធម៌ដ៏ខ្លាំងចំណង់រៀនសូត្រអំពីសកលហើយនិងបំណងចូលរួមដើម្បីស្ថាបនាភាពល្អប្រសើររបស់ពិភពលោក”។ ជួនកាលលក្ខណៈខុសគ្នានៃអវិជ្ជមានដែលពួកគេបង្ហាញ គឺមិនមាននៅខាងក្នុងយ៉ាងពិតប្រាកដដើម្បី បង្កើតរឿងនេះក្នុងជីវិតមនុស្សបានទេ។គន្លឹះបង្ហាញដើម្បីពិចារណានោះគឺអ្វីដែលជាប្រភពនៃគំរូអាកប្បកិរិយា មិនទទួលយកបានជួនកាលគឺចរិតលក្ខណៈខ្លះៗនៃយុវវ័យជំទង់។ជាពិសេសកត្តាពីរយ៉ាងតម្រូវឱ្យមានការគិតយ៉ាង យកចិត្តទុកដាក់ក្នុងការគិតដូចនេះ។ កត្តាទីមួយមានឥទ្ធិពលទៅលើកម្លាំងសង្គមអវិជ្ជមានទៅលើសហគមន៍ ជាច្រើនដែលបាននាំទៅរកការរីករាលដាលនៃជម្ងឺសង្គមផ្សេងៗទៀត ដែលមានឥទ្ធិពលដ៏សម្បើមទៅលើវិធីដែល មនុស្សវ័យក្មេងយល់ឃើញពីពូកគេនិងសង្គម។ កត្តាទីពីយុវវ័ជំទង់ត្រូវបានទទួលឥទ្ធិពលយ៉ាងធ្ងន់ធ្ងរដោយ អាកប្ប កិរិយារបស់មនុស្សចាស់ធ្វើមកលើពួកគេ។ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយវ័យនេះពួកគេកំពុងមានការកើនទ្បើងចក្ខុ វិស័យចូលទៅក្នុងរឿងរ៉ាវដ៏ស៊ីជម្រៅជាច្រើន ជួនកាលមនុស្សចាស់ទទូចដោយចាត់ទុកពួកគេដូចកូនក្មេង។ លើសពីនេះទៅទៀតភាពខុសប្លែកគ្នារវាងពាក្យសម្ដីនិងទង្វើដែលមនុស្សចាស់ខ្លះ នៅពេលនេះបង្ហាញឱ្យគេឃើញ ថាអាចជាប្រភពនៃការច្របូកច្របល់ចំពោះមនុស្សវ័យក្មេងដែលកំពុងរកមើលខ្នាតគម្រូដែលជួយរៀបចំជីវិតរបស់ ពួកគេបាន។ ការសង្កត់ធ្ងន់នៃផលប៉ះពាល់កម្លាំងអវិជ្ជមានរបស់សង្គមលើយុវវ័យជំទង់មិនបានបញ្ជាក់ថាមនុស្សវ័យ ក្មេងៗគឺមិនមានមូលដ្ឋានគ្រឹះរឹងនោះទេ។ដោយមានការជួយពូកគេអាចប្រឈមកម្លាំងទាំងនោះ។ ពួកគេអាច អនុវត្តន៍អនុភាពទាំងទ្បាយនៃវិញ្ញាណក្ខន្ធនិងចិត្តគំនិត ដែលមិនត្រឹមតែអាចជួយពួកគេឱ្យពុះពារនូវផលវិបាក ទាំងទ្បាយប៉ុណ្ណោះទេប៉ុន្តែធ្វើឱ្យពួកគេជាអ្នកចូលរួមដើម្បីស្ថាបនាសង្គមថ្មីមួយទៅវិញ។ ក្នុងការគិតអំពីយុវវ័យជំទង់ក្នុងសហគមន៍របស់អ្នកចូរពិភាក្សាពីរបៀបដែលពួកគេត្រូវបានជះឥទ្ធិពលដោយកម្លាំងបំផ្លិតបំផ្លាញនិងគំរូនៃសកម្មភាពដែលពួកគេធ្វើ។ពិពណ៌នាពីរបៀបដែលយុវវ័យជំទង់ក្នុងសហគមន៍របស់អ្នកកំពុង រីកចំរើនប្រកបដោយស្មារតីនិងបញ្ញាហើយនិងពីរបៀបដែលពួកគេរៀនចូលរួមចំណែក ដើម្បីការរីកចំរើនរបស់ក្រុម គ្រួសារនិងសហគមន៍របស់ពួកគេ។ ពិភាក្សាពីគុណសម្បត្តិផ្នែកស្មារតីនិងអាកប្បកិរិយាមួយចំនួនដែលអ្នកគិតថា នៅពេលដែលអ្នកកំពុងគាំទ្រដល់ក្រុមយុវវ័យជំទង់គួរតែព្យាយាមដើម្បីអនុវត្តន៍។ ការរួមចំណែកចំពោះភាពរីកចំរើននៃអរិយធម៌ ក្នុងចំណោមអត្ថបទដែលបានសិក្សាកំទ្បុងពេលសន្និសីទវយុវវ័យដែលបានប្រារព្ធធ្វើជុំវិញពិភពលោកក្នុងឆ្នាំ ២០១៣ និងការជួបជុំជាច្រើនបន្តបន្ទាប់ដែលទាក់ទងនឹងការរីកចម្រើននៃអរិយធម៌។ អត្ថបទខាងក្រោមនេះត្រូវ បានគេដកស្រង់ពីឯកសារដែលត្រូវបានសិក្សាដោយអ្នកចំនូលរួមសន្និសីទទៅលើប្រធានបទនេះ។ការខិតខំប្រឹង ប្រែងកសាងសហគមន៍របស់ព្រះបាហាអ៊ុលទ្បាហ៍ ហើយនិងមិត្តភក្តិទាំងទ្បាយមិនមែនគ្រាន់តែជាគម្រោងល្អ ធម្មតានោះទេគឺថាដោយការលះបង់របស់បុគ្គលគ្រប់រូប។ពួកគេជឿជាក់ថាមនុស្សគឺកំពុងរស់នៅក្នុងពេលវេលាដ៏ សំខាន់មួយនៅក្នុងប្រវត្តិសាស្រ្ដរបស់វា។ ក្នុងការអភិវឌ្ឍរបស់វាមនុស្សបានចាប់ផ្ដើមឆ្លងកាត់ពីដំណាក់កាលធម្មតា ទៅកាន់ភាពជាទារក ហើយនិងភាពពេញវ័យ ហើយឥទ្បូវនេះមនុស្សឈរនៅបណ្ដើមមជ្ឈឹមវ័យរបស់វា។ ដំណើរ ការពីរដែលមិនអាចបំបែកបានមួយគឺការបែងចែកគ្នាហើយនិងមួយទៀតការដាក់បញ្ចូលគ្នាទាំងពីរគឺមានចលនាទៅមុខជានិច្ច។ ដំណើរនៃការបែងចែកគឺអាចមើលឃើញនៅក្នុងអំពើហិង្សា សង្គ្រាម ហើយនិងអំពើរពុករលួយដែលធ្វើ ដំណើររួមគ្នាជាមួយនឹងភាពធ្លាក់ចុះនៃសណ្ដាប់ធ្នាប់ផុតសម័យមួយ ឥទ្បូវគឺអសមត្ថភាពនៃទំនាក់ទំនងជាមួយនឹង តំរូវការនៃពិភពលោកដ៏ពេញលេញមួយ។ វាបណ្តាលឱ្យមានការយល់ច្រទ្បំហើយនិងការរងទុក្ខប៉ុន្តែវាចូលរួម ផងដែរទៅការប្ដូររបាំងដើម្បីសាមគ្គីក្នុងចំណោមមនុស្សទាំងទ្បាយ។ ដំណើរការរួមបញ្ចូលគ្នាគឺមានទំនាក់ទំនង ទៅនឹងកម្លាំងនៃស្មារតីបញ្ចេញជាមួយនិងការមកដល់របស់ព្រះបាហាអ៊ុលទ្បាហ៍។ម្យ៉ាងវិញទៀតកម្លាំងទាំងនេះ កំពុងជះឥទ្ធិពលការកើនទ្បើងនៃចំនួនមនុស្សគ្រប់ទីកន្លែង ដែលធ្វើការសម្រាប់សាមគ្កីហើយនិងភាពរុងរឿង។ លើសពីនេះទៅទៀតពួកគេកំពុងបន្តកែទម្រង់តាមរយៈស្មារតីការងាររបស់បាហៃហើយនិងមិត្តភក្កិរបស់ពួកគេ។គោលដៅនៃការស្ថាបនាអរិយធម៌ថ្មីមួយទាមទារឱ្យមានកាផ្លាស់ប្ដូរពេញលេញនៃរបៀប ដែលសង្គមមួយគឺត្រូវបាន រៀបចំហើយដូចគ្នាផងដែរនោះគឺងឥរិយាបទ និងអាកប្បកិរិយារបស់បុគ្គលគ្រប់រូបដែលរស់នៅក្នុងសង្គមនោះ។នៅក្នុងទំទាក់ទំនងនេះព្រះបាហាអ៊ុលទ្បាហ៍បានបង្រៀនថាការតាំងចិត្តដើម្បីការផ្លាស់ប្ដូរដែលមានប្រសិទ្ធភាពមួយនៅក្នុងអាកប្បកិរិយារបស់មនុស្សជាតិនិងការផ្លាស់ប្ដូរមួយដែលនឹងឆ្លុះបញ្ចាំងលើខ្លួនវាទាំងពីរគឺខាងក្រៅនិងខាង ក្នុងដែលនិងជះឥទ្ធិពលទាំងជីវិតផ្នែកខាងក្នុងនិងស្ថានភាពខាងក្រៅ។ ភាពសំខាន់ចំពោះការស្ថាបនាអរិយធម៌ គឺការ ទទួលស្គាល់ថាគ្រប់មនុស្សទាំងអស់នៅក្នុងពិភពលោកជាការពិតនៃគ្រប់សហគមន៍ទាំងអស់គឺជាមនុស្សតែមួយ។ ការទទួលស្គាល់នៃសារៈសំខាន់ពិតនេះមានការអនុវត្តជាច្រើនទៅលើជីវិតសហគមន៍ហើយនិងសង្គមទាំងមូល។សព្វថ្ងៃនេះមនុស្សលើពិភពលោកបានទទួលរង្វាន់ស្មើគ្នាមួយនៃការសណ្ដោសនិងអាណិតអាសូររបស់ព្រះអង្គពិត មួយអង្គនៅក្នុងគ្រប់ភាពផ្សេងៗគ្នាទាំងអស់របស់ពួកគេចែករំលែកច្បាប់ ហើយនិងតួនាទីដើម្បីចូលរួមបង្កើតពិភព លោកថ្មីមួយ។នៅពេលដែលទំនាក់ទំនងក្នុងចំណោមសមាជិកក្នុងសហគមន៍មួយរវាងពួកគេនិងវិទ្យាស្ថានត្រូវបាន ចង្អុលចរិតលក្ខណៈដោយសេចក្ដីស្រទ្បាញ់និងយុត្តិធម៌នោះគ្រប់គ្នាត្រូវបានផ្ដល់ឱកាសដើម្បីប្រើប្រាស់កេតណភណ្ឌដែលផ្ដល់ដោយព្រះអង្គរបស់ពួកគេទាំងអស់គ្នាដើម្បីធ្វើឱ្យសង្គមរីកចំរើនល្អ។នៅពេលដែលចំណេះដឹងផ្នែកស្មារតី និង វិទ្យាសាស្រ្ដជាតម្រូវការគ្រប់គ្នា សមាជិកទាំងអស់នៃសហគមន៍មួយអាចរៀនហើយនិងអនុវត្តន៍វាជាមួយគ្នាទៅ ជីវិតសហគមន៍របស់ពួកគេ។នេះគឺត្រូវបានធ្វើឱ្យជាប់ទាក់ទងទៅនឹងកិច្ចខិតខំប្រឹងប្រែងស្ថាបនាសហគមន៍ របស់បាហៃគឺត្រូវបានពិភាក្សានៅក្នុងសេចក្ដីថ្លែងការដំបូងនោះគឺកំពុងធ្វើឱ្យខ្លាំងទ្បើងនៅក្នុងកម្រងជាច្រើនសង្កាត់ ភូមិដែលឆ្លងកាត់គោលដៅ។អរិយធម៌ផ្លាស់ប្ដូរពួកគេកំពុងលើកតំកើងគឺភាពជាក់ស្ដែងនៃរបៀបដែលសង្គមថ្មីមួយ បានបង្ហាញរូបរាងទ្បើងចេញពីការខំប្រឹងប្រែងនៃការលូតលាស់ ចំនួននៃមនុស្សដើម្បីធ្វើតាមការបង្ហាត់បង្រៀន របស់ព្រះអង្គនៅថ្ងៃនេះចំពោះការរស់នៅនៃការលូតលាស់ចំនួននៃសហគមន៍។ ការប្រតិបត្តិសម្រាប់ជីវិតរស់នៅ ជាបុគ្គលម្នាក់ដែលប៉ងប្រាថ្នាដើម្បីចូលរួមទៅនឹងភាពរីកចំរើនអរិយធម៌គឺសំខាន់ផងដែរ។មនុស្សម្នាក់ព្យាយាមដើម្បី ទទួលបានគុណសម្បត្តិ កេតនភណ្ឌ និង សមត្ថភាពនៃអ្នកចូលរួមដែលមានប្រសិទ្ទភាពម្នាក់ចំពោះភាពរុងរឿងនិង ផ្ដល់ឲ្យគ្រប់ចំនុចនៃជីវិតរបស់គាត់ ឬនាង ការអប់រំ..........អាពាហ៍ពិពាហ៍ជីវិតគ្រួសារដូចបុគ្គលដែលធ្វើការព្យាយាម ខ្លាំងដើម្បីប្រតិបត្តិតាមគោលគំនិតដ៏ខ្ពស់នៃជំនឿ។ ការរៀនដើម្បីជៀសផុតពីការប្រកាន់ផ្សេងៗ ដើម្បីប្រកាន់ខ្ជាប់ គំរូខ្ពស់មួយនៃសេចក្ដីបរិសុទ្ធដោយកាយវាចាចិត្ត ហើយដើម្បីបង្ហាញភាពសមរម្យនៅក្នុងគ្រប់អន្តរកម្មជាមួយ អ្នកដទៃអាចឱ្យបុគ្គលម្នាក់ៗក្លាយជាតួឯក ដែលមានប្រសិទ្ធភាពក្នុងការខំប្រឹងដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរសង្គម។ នៅក្នុងការ ព្យាយាមដើម្បីសំរេចការលូតលាស់ជាបុគ្គល ហើយនិងដើម្បីលើកកំពស់អត្តសញ្ញាណបាហៃ។ មនុស្សម្នាក់គឺត្រូវ យល់ដឹងគោលគំនិតនៃសហគមន៍មួយ បរិស្ថានដែលជាសាមគ្គីពិតជម្រុញមិត្តទាំងទ្បាយនៃគ្រប់អាយុដើម្បីជួយអ្នក ដទៃទទួលកំរិតនៃស្មារតី សីលធម៌ ហើយនិងភាពប្រសើរបញ្ញាកាន់តែខ្ពស់ទ្បើង។ចេញពីទស្សនៈនេះមនុស្សម្នាក់គឺ ដឹងពីសក្តានុពលសម្រាប់ការបង្កើតពិភពថ្មីដែលសាររបស់ព្រះបាហាអ៊ុលទ្បាហ៍នឹងមិនមានសង្ស័យស្វែងរកភាពរីករាយអស្ចារ្យក្នុងការនាំយកការជម្រុញរបស់វាទៅមនុស្សនៅក្នុងពិភពលោកហើយអាចឱ្យពួកគេងើបទ្បើងដើម្បីបំ ពេញតួនាទីជាអ្នកស្ថាបនានៃអរិយធម៌ថ្មីមួយ។ តើមនុស្សវ័យជំទង់ស្ថិតនៅក្រោមស្ថានភាពសង្គមខុសៗគ្នាអាចធានា ថាពួកគេទទួលបានការអប់រំដែលមានប្រសិទ្ទភាពយ៉ាងដូចម្ដេច?តើការងារវិជ្ជាជីវៈរបស់មនុស្សម្នាក់អាចបម្រើជាវិធី ដែលអាចរួមចំណែកក្នុងការកសាងអរិយធម៌ថ្មីមួយយ៉ាងដូចម្តេច? តើនឹងមានឧបសគ្គអ្វីខ្លះ? តើមនុស្សវ័យជំទង់ អាចរៀបចំខ្លួនពួកគេយ៉ាងល្អសម្រាប់អាពាហ៍ពិពាហ៍និងគ្រួសារដែលអាចចូលរួមយ៉ាងពេញទំហឹងទៅនឹងការបង្តើតសង្គមថ្មីមួយបានយ៉ាងដូចម្តេច? តើអ្វីជាធម្មជាតិនៃមូលដ្ឋានសហគមន៍មួយនោះដែលអាចជួយសមាជិករបស់វា ដើម្បីអភិវឌ្ឍនូវគុណសម្បត្តិ និងសមត្ថភាពនៃអ្នកស្ថាបនាអរិយធម៍ថ្មីពិត? តើយុវវ័យដែលទទួលរាប់រងការងារ ជាច្រើននៃការកសាងពិភពលោកថ្មីមួយអាស្រ័យការគាំទ្រគ្នាទៅវិញទៅមកដើម្បីទទួលបានការរីកចំរើនទៅក្នុងទំហំទាំងអស់នៃជីវិតរបស់ពួកគេបានយ៉ាងដូចម្ដេច?